هیچ کس نمی داند

آن کبوتر  

چرا از پرواز خسته شده بود

#سام 

عطش سر میکشم 

اینجا بدون تو

سکوت فریادم ، هیچ رهگذری نمیشنود

#سام

من چیزی از عشق مان
 

به کسی نگفته ام
 

آنها تو را
 

هنگامى که در اشکهاىِ چشمم،
 

تن می شسته‌اى،
 

دیده‌اند...!

#نزار_قبانی

از تو حرکت...
 

از من
 

دوست داشتن...
 

برکت از این زیباتر...!؟

#پرویز_جلیلی_محتشم

برگرد 
 

با همان لباس قرمز بلند 
 

من که هیچ 
 

همه شهر به انتظار معجزه هستن

#سام

گاهی برای او
 

چیزهایی می نویسی
 

بعد پاک می کنی
 

پاک می کنی

او هیچ یک از حرف های تو را
 

نمی خواند
 

اما تو
 

تمام حرف هایت را گفته ای

#مورات_هان_مونگان

ﺷﺎﯾﺪ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﮐﺎﺑﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﻣﯽ ﺩﯾﺪﻣﺶ
 

ﭼﻨﺪ ﺷﺎﺗﯽ ﻫﻢ ﻣﻬﻤﺎﻧﺶ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ

ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻭﻟﯽ ﺍﻭ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺑﻮﺩ
 

ﻭ ﻣﻦ ﻫﻢ
 

ﻭ ﺍﻭ ﺷﻠﯿﮏ ﮐﺮﺩ
 

ﻭ ﻣﻦ ﻫﻢ
 

ﻭ ﺍﻭ ﻣﺮﺩ
 

ﻭ ﻣﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻡ

ﺷﺎﯾﺪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﺶ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ
 

ﭼﻮﻥ ﮐﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﺪﺍﺷﺖ،
 

- ﻣﺜﻞ ﻣﻦ -
 

ﻭ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ، ﻣﺎ ﺩﺷﻤﻦ ﺷﺪﯾﻢ.

ﺑﻠﻪ!
 

ﺟﻨﮓ ﺟﺎﯼ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺳﺖ
 

ﺁﺩﻣﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﯿﮑﺸﯽ
 

ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﮐﺎﺑﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﺍﺵ
 

ﭼﻨﺪ ﺷﺎﺗﯽ ﻫﻢ، ﻣﻬﻤﺎﻧﺶ ﻣﯿﮑﺮﺩﯼ...

«در پایان همه‌ی این چیزها انسان می‌بیند

که در بدترین بدبختی‌ها نیز هیچ‌کس واقعاً

نمی‌تواند به فکر کس دیگر باشد، زیرا واقعاً

در فکر کسی بودن عبارت است از این که

دقیقه به دقیقه در اندیشه‌ی او باشیم و

هیچ چیزی نتواند ما را از این اندیشه

منصرف سازد؛ نه توجه به خانه و زندگی،

نه مگسی که می‌پرد، نه غذاها و نه

خارش. اما همیشه مگس‌ها و خارش‌ها

وجود دارد. این است که زیستن دشوار

است.»

طاعون
 

آلبر کامو

خواب نمی بَرد مرا 
 

یار نمی خَرد مرا
 

مرگ نمی دَرد مرا 
 

آه چه بی بَها شدم
 

#عباس_معروفی

روزی با دوچرخۀ کوچکم

برنده بودم

حالا

زمین از من جلو زده.

#محمد_سوری