یک دوست داشتن هایی، هم هست،
که از دور است و در سکوت.
که دلت برایش از دور ضعف می رود.
که وقتی حواسش نیست،
چشمانت را می بندی
و در دل، دعایش می کنی.
یک بوسه به سویش
روانه می کنی،
که وقتی بی هوا،
نگاهش با نگاهت
یکی می شود،
انگار کسی به یک باره،
نفس کشیدن را، ممنوع می کند!
 یک دوست داشتن هایی، هست
که به یک باره،
بی مقدمه،
پا در کفش دلت می کند
و از دست تو، کاری برنمی آید،
جز، از دور دوست داشتن.
 یک دوست داشتن هایی، هست،
ساکت است.
آرام است،
خوب است،
گم است...