نگاه مرد مسافر به روی میز افتاد:
«چه سیب های قشنگی!
حیات، نشئهٔ تنهایی ست.»
و میزبان پرسید:
«قشنگ یعنی چه؟»
ــ «قشنگ یعنی تعبیر عاشقانهٔ اشکال 
و عشق، تنها عشق، تو را به گرمی یک سیب می‏کند مأنوس.
و عشق، تنها عشق، مرا به وسعت اندوه زندگی‏ها برد، 
مرا رساند به امکان یک پرنده شدن.»
ــ «و نوشداری اندوه؟»
ــ «صدای خالص اکسیر می دهد این نوش...»

عنوان کتاب: [مجموعه هشت کتاب - مسافر - 1345]
نویسنده: [سهراب سپهری]

پرده را برداریم ...!
بگذاریم که احساس هوایی بخورد ...!

👤 سهراب سپهری

زندگی بوی خوش نسترن است
بوی یاسی است که گل کرده 
به دیوار نگاه من وتو
زندگی خنده یک شاپرک است برگل ناز
زندگی رقص دل انگیز خطوط
لب توست
زندگی شیرین است. 

#سهراب_سپهرى

دود می خیزد ز خلوتگاه من
کس خبر کی یابد از ویرانه ام ؟
با درون سوخته دارم سخن
کی به پایان می رسد افسانه ام ؟...