به تو وابسته ام مانند سربازی به سربندش
تو معروفی به دل بردن ، مونالیزا به لبخندش
به تو تقدیم کردم از همان اول ، دلت را زد
بهار شعرهایم را بپرس تز آرزومندش
تو تا وقتی مرا سر بار می بینی ؟ نمی بینی
درخت میوه را سرشار خواهد مرد پیوندش
هنر ، راه آمدن با مردمان دست و پا گیر است
همیشه کفش ، تقدیرش گره خوردست با بندش
چه حالی داشتم با رفتنت ؟ سر بسته می گویم
شبیه حال مردی لحظه ی اعدام فرزندش
- سه شنبه ۱۲ ارديبهشت ۹۶
