ابر نخستین ترانه ی معجزه را
 

بر لبهامان حک کرد
 

زبانمان را فراموش کردیم
 

کفش و لباسمان کهنه ماند
 

و ما
 

با بوسه 
 

درختان را
 

بهار کردیم.

ما در بدبختی ، سوء تفاهم بودیم
 

بادکنک ها
 

که نفس های عشق مشترکمان
 

در آن حبس بود
 

به تیغک ها خورد و منفجر شد
 

قلبمان ایستاد
 

و ساعت های خفته ی زمین
 

به کار افتاد.

 #احمدرضا_احمدی

کسی باور نمی کند

لبخندش می توانست

پلی باشد

که جمعه را

به همه روزهای هفته

پیوند بزند.