من همیشه 

روزه دار لبانت

بودم 

#سام 

حیف باشد 

بر چُنان تن 

پیرهن

#سعدی

شبی دارم چراغانی، شبی تابیدنی امشب

دلی نیلوفری دارم، پری بالیدنی امشب

شبی دیگر، شبی شب تر، شبی از روز روشن تر
 

شبی پر تاب و تب دارم، تبی تابیدنی امشب

شام شب پر ازبوی خوش محبوبه های شب

شبی شبدر، شبی شب بو، شبی بوییدنی امشب

برایش سفرهٔ تنگ دلم را می گشایم باز
 

بساطی گل به گل رنگین، بساطی چیدنی امشب

 #قیصر_امین_پور

از ما که گذشت !

به شما اگر رسید

به جاى ما؛

روزى هزار وعده

دوستش داشته باشید ...

#بهمن_عطایی

خرداد بیچاره 

هنوز بهار است، اما

نه باران دارد نه شکوفه

مثل من که هنوز عاشقم اما

نه تورا دارم نه نشانت را

لبخند از حفظ زدم خنده ی مصنوعی نیست

بخدا اهل دلان خوب بدانند که منظورم چیست!
 

قهرِ مصنوعی شود آتشِ جانِ بشری
 

یا برو یا که بمان، این اداها از چیست؟
 

یادگاری بگذارم خطِ غم بر ابرو
 

این فقط یک خط است و میشود خوشتر زیست
 

صحت و سقم قضایا به درک ای مردم
 

بخدا خنده آخر به از صلح بشریست
 

خنده بر لب میزنی تا که تو دندان داری
 

روزگاری حسرتش بر سر خود پنداری
 

که چرا تر نکنم خنده به لب اجباریست!
 

میزنی خنده به لب حیف که در دوره بی دندانیست
 

نخوری حسرت خنده در زمانِ پیری
 

پس بخند، کامروا شو که خودش شاهکاریست

#دنیا_حریفی

در دنیای فقر  

ایام هفته مانند صفحه ی شکسته موسیقی پیوسته می

چرخد و همیشه همان نغمه ی مکرر تهی را باز می

گوید:

شنبه، یکشنبه، ...، سه شنبه، جمعه، ...، دوشنبه،...،

جمعه.

در این زندگی زیستن تنها به معنای

زنده بودن است...

مرا به وجدانت بسپار

و اگر بیدار بود

بپرس!

چگونه شبها را

آسوده می خوابد ؟

فروغ فرخزاد

در عجبم ، همیشه املایم ضعیف بوده الانم هست" همه نقطه را پایین لب می

گذارند ، اما من بالای لب می گذارم" معنی خاصی نمی دهد اما زیباتر می

شود. خرده مگیر  نمره ما هیچوقت بیست نبوده اما نقطه بالای لب

نمره اش همیشه بیست بوده خیلی ها گفتن از بزرگان پارسی. من دنبال همینم،

نقطه ای بالای لب.او در خیالم نمی گنجد، همیشه دلم برایش تنگ می شود اما

نمی تونم تصورش کنم ، من دلتنگم ، دلتنگ برای کسی که نمی شناسمش ،

ندیدمش اما احساسم همیشه برایش ثابت بوده. چقدر دلم می خواهد بغلش کنم ،

موهایش را نوازش کنم، ببوسمش . کاش و ای کاش های زیادی برایش دارم

اما نه ، شاید اگر بود دیگر نبود. شاید دیگر رنگ خرمایی موهایش و نرمی

آن برایم تازگی نداشت. 

من دیوانه شده ام، آره دیوانه. من عاشق کسی شده ام که وجود خارجی ندارد

اما خودش می فهمد و این را حس می کنم ، حتی گاهی وقتا معذب می شوم

چون حس می کنم دارد نگاهم می کند.

روزگار عجیبی است بانوی من، من از تو می نویسم از تویی که جایت را

هیچکسی در دلم پر نمی کند چه دوستان و چه دخترکانی که خراشی در دلم

می اندازند اما نه آنقدر عمیق که خوب نشود. کاش می توانستم خودم را برای

آغوشت نگه دارم اما نمی توانم، من حتی نمی توانم تصورت کنم. کاش نشانی

از تو داشتم . دوست دارم مثل هر شب در خیالات خودم سفر کنم، گذری

کوتاه به آینده خودم داشته باشم و تو را آنجا ببینم . دوست دارم برایت شعر

بنویسم. دوست دارم قلمم را در اختیار خیالم بگذارم تا نگاه تو را برایم تجسم

کند و آن را روی کاغذی پیاده کند تا من بتوانم هروز نگاهت کنم. 

کاش نگاهم می کردی یا نشانی از خودت جا می گذاشتی یا حتی می دانستی

من کیم . دلتنگم و دلتنگی دلیل می خواهد چه دلیلی بهتر از تو، مگر می شود

غیر از تو دلیل خاصی هم وجود داشته باشد. فکرم کوتاست و زبانم قاصر

وگرنه برای نوشتن از تو لحظه ای نباید استراحت کنم، بی وقفه باید بنویسم تا

گوشه ای از حق مطلب را ادا کنم. 

من می ترسم، از فردا ، از فردایی بی تو

#سام

دانلود منتخب شعر های برتر بن بست اردیبهشت 

دانلود 

آپارات