همه روز ها از آن توست . تویی که به باور من جادوی خدایی. ایمان دارم به بودنت حتی به نیمه بودنت و حتی به یادت. خاطره ای ازت ندارم ، البومی هم ندارم که تورا ورق بزنم. شعله های حسرتم در این شب تاریک زبانه می کشد. در جستجوی تو ام همیشه و همه جا و در هر نفس. این روز ها دفتر خالی زندگیم را ورق می زنم. شاید نقطه عطفی پیدا کنم برای همسان بودنت برای سرودنت ولی ...
نمی دانم چه خواهد شد. شاید دیوانه ام و شاید هم حضور ندارم. این روز ها خاموشی همه جا سوت می زند رنگ چشمانت را به همه جا بخشیدی. هر چند که ساده نیست اما امشب با زیباترین دلیل نغمه ی غریب و غرور آمیز عشق نامت را هجا می کنم و تو ناگهان در دل شب آشفتی با نجوای بی کسی ام. امشب به احترام بودنت تا صبح پلک بر هم نمی گذارم، تمام ستاره ها را شاهد خواهم گرفت. آرام از دشت خیالم گذر کن و آرام تر دوست دارم را نجوا کن.
سکوت تو شب های زخمی مرا به چالش بودن یا نبودن فرا می خواند. تو اما هستی و فردا از آن توست.
- يكشنبه ۱ مرداد ۹۶
