گروس عبدالملکیان تنها 18 روز از جنگ کوچک‌تر است. یعنی در 18­ام مهر ماه سال 1359 به دنیا می‌آید، در خیابان ستارخان تهران. این اشاره به تاریخ تولد شاعر بی‌دلیل نیست، چرا که اگر از منظر نقدِ روانکاوانه شعرهای او را بررسی کنیم، می‌توان رگه‌هایی از نشانه‌های جنگ که گویا از آن سال‌ها در ناخودآگاه‌اش نشست کرده است را به شکلی ضمنی و پنهان در برخی از آثارش مشاهده کرد. گروس در خانواده‌ای فرهنگی رشد کرده است و پدرش محمدرضا عبدالملکیان، شاعری‌ست­ که از چهار دهه‌ی گذشته تا کنون مجموعه ­شعرهای متعددی را به چاپ رسانده است. گروس نوشتن را از 11 سالگی آغاز می‌کند و اولین شعرهایش در مجلات کیهان بچه‌ها و سروش‌نوجوان به چاپ می‌رسند. چنانکه خودش اشاره می‌کند از سال 1377 مطالعه‌ی نقد و نظریه ادبی را آغاز کرد و برخی از اولین شعرهای جدی‌اش را که بعدها در کتاب اولش منتشر شدند، در مطبوعات تخصصی آن سال‌ها از جمله کارنامه و عصر پنجشنبه به چاپ رساند. گروس عبدالملکیان در سال 1381 اولین کتابش را با نام پرنده پنهان منتشر کرد که این مجموعه در همان سال برنده‌ی یکی از معتبرترین جایزه‌های ادبی ایران شد.